هنگامی که آتل بندی با آتل شبانه کامل شد، باید هر چند دقیقه نواحی اطراف آن را برای علائم کاهش گردش خون بررسی کنید.
اگر اندام‌ها رنگ پریده، متورم یا آبی به نظر می‌رسند، گره‌هایی را که آتل را نگه می‌دارند، شل کنید.
تورم بعد از تصادف می تواند آتل را بیش از حد سفت کند. در حین بررسی سفتی، نبض را نیز احساس کنید. اگر کمرنگ است، گره ها را شل کنید.
اگر مصدوم شکایت می کند که آتل باعث درد می شود، سعی کنید کمی گره ها را شل کنید. سپس بررسی کنید که هیچ گره‌ای مستقیماً روی آسیب قرار نگرفته باشد.
اگر این اقدامات کمکی نکرد و فرد همچنان از آتل احساس درد می کند، باید آن را بردارید.
فرد آسیب دیده ممکن است دچار شوک شود، که ممکن است شامل احساس ضعف یا نفس کشیدن کوتاه و سریع باشد. در این حالت، سعی کنید آنها را بدون آسیب رساندن به قسمت آسیب دیده بدن دراز بکشید.
در صورت امکان، باید پاهای آنها را بالا بیاورید و سر آنها را کمی زیر سطح قلب قرار دهید.از آنجایی که اسپلینت‌ها بی‌حرکت‌کننده‌های غیر محیطی هستند و در نتیجه بخشنده‌تر هستند، در مرحله حاد تورم ایجاد می‌کنند.
آتل شبانه برای انواع بیماری های حاد ارتوپدی مانند شکستگی، کاهش دررفتگی مفصل، رگ به رگ شدن، آسیب های شدید بافت نرم و ترمیم های پس از پارگی مفید است.
هدف از آتل بندی حاد بی حرکت کردن و محافظت از اندام آسیب دیده، کمک به بهبود و کاهش درد است.
آتل زدن در مراحل بعدی آسیب یا برای شرایط مزمن به بهبود، کنترل درد طولانی مدت و پیشرفت عملکرد فیزیکی کمک می کند و پیشرفت فرآیند پاتولوژیک را کند می کند.
