بخش ساختمان بزرگترین مصرف کننده انرژی ورق آهن ضد سایش در ایران است و به این ترتیب میزان مصرف انرژی ساختمان ها و بخش های تجاری طی سال های اخیر بین 30 تا 41 درصد افزایش یافته است.
این میزان مصرف انرژی از استانداردهای بین المللی و بسیاری از کشورهای دیگر بیشتر است. در مقیاس جهانی، بخش ساخت و ساز با سرعت بی سابقه ای در حال رشد است و به نظر می رسد این روند ادامه داشته باشد.
پیش بینی می شود در طول 40 سال آینده، 230 میلیارد متر مربع فضای ساخت و ساز جدید به استخر موجود اضافه شود. صنعت ساخت و ساز آلودگی زیست محیطی قابل توجهی ایجاد کرده است.
علاوه بر این، انتظار میرود تولید گازهای گلخانهای، که صنعت ساختوساز سهم عمدهای در آن دارد، تا سال 2050 تا 110 درصد افزایش یابد.
این صنعت همچنین به تولید حدود 30 درصد گازهای گلخانه ای ساخته شده توسط انسان و تقریباً 40 درصد از مصرف انرژی معروف است.
استفاده از روشهای بهتر در صنعت ساختوساز اثرات قابلتوجهی بر مناطق مختلف داشته و میتواند 42 درصد در مصرف انرژی نهایی، 35 درصد گازهای گلخانهای، 50 درصد مواد استخراجشده و 30 درصد آب صرفهجویی کند.
تحقیقات بر روی 60 ساختمان مسکونی و غیرمسکونی در 9 کشور نشان داد که مصالح مورد استفاده در ساختمان های کم انرژی و معمولی به ترتیب 46% و 38% از انتشار کربن را تشکیل می دهند.
تولید جهانی مصالح ساختمانی مانند سیمان و فولاد به حدود 26 اگزاژول نیاز دارد که حدود 6 درصد از انرژی مصرفی جهان را تشکیل می دهد.
با افزایش جمعیت جهان، نیاز به فضای زندگی و کار بیشتر نیز افزایش می یابد. مطالعات بر روی روش های جایگزین طراحی ساختمان ها نشان داد که این صنعت تأثیر قابل توجهی بر تغییرات آب و هوای جهانی و همچنین اکوسیستم ها دارد.
آلودگی صنعت ساختمان عمدتاً به استفاده از مصالح، روش های مختلف ساخت و ساز، تخریب و اقدامات بازیافت بستگی دارد.
در سالهای اخیر، همراه با بهبود استانداردهای زندگی، مواد خام و اشکال انرژی بیشتری در ساختمانها استفاده شده است، در حالی که مواد زائد بیشتری خارج میشوند.
با این وجود، در میان سایر بخشها، بخش ساختوساز همچنان پتانسیل بیشتری برای دستیابی به پایداری دارد زیرا امکان انتخاب مصالح مناسب در مرحله برنامهریزی وجود دارد.